Tussen nu en 2030 zal het energielabelsysteem voor woningen en gebouwen wéér ingrijpend gewijzigd worden. De bepalingsmethode moet (eindelijk!!!) meer gaan aansluiten op de werkelijkheid, en het energielabel wordt gewijzigd. Het hoogste label zal een ‘A’ classificatie zijn, dat bij een ‘zero emission building’ zal horen. De huidige label-indicatoren A+ tot en met A++++ komen te vervallen.
De nieuwe plannen zijn vooral een reactie van Nederland op de alsmaar strengere eisen en voorschriften in de Europese Energy Performance of Buildings Directive (EPBD). Maar tevens spelen er andere zaken, zoals de weigering (sinds 4-1-2003) van Nederland om de EPBD richtlijn correct na te leven. EZ, VROM en vanaf 2002 BZK gaven de macht over energielabels aan partijen die die geen belang hadden bij eerlijke, betrouwbare, effectieve energielabels. De Nederlandse overheid focuste op bescherming van de fossiele sector en maximalisatie van de gasbaten, in plaats van de belangen van burgers en het milieu. Het energiebesparingstempo werd geremd. En de gestimuleerde energiebesparende maatregelen waren vaak verre van optimaal. De regels zorgden ervoor dat deskundige, onafhankelijke adviseurs in een ‘dwangbuis van regeltjes’ terecht kwamen. Daardoor stagneerde de energietransitie.
De nieuwe plannen van de regering lopen duidelijk zo’n 20 jaar achter op wat we begin van deze eeuw al wisten, voorstelden en duidelijk probeerden te maken. Maar de Nederlandse regering en overheid wilden geen goed of effectief energielabel voor gebouwen. Energiebesparing was geen prioriteit. Al die jaren zijn verkwist met oneerlijk, verwarrend, zwalkend onzinbeleid. Dat zorgde voor geldverspilling, energieverkwisting, milieuschade, gezondheidsschade, stress en andere schade. Het gedrag van de overheid maakte de EnergyClaim noodzakelijk.