EnergyClaim

Op 12 november 2025 was er in Delft een steengoed optreden van De Amazones, genaamd “Wie de f*ck heeft dit gedaan?” Deze theatershow gaat over de een enorme ramp die Nederland in 2026 treft als gevolg van klimaatverandering. De sublieme zangers/acteurs vragen zich af hoe en waarom deze ramp kon plaatsvinden. De show kent krachtige teksten, prachtige harmonieën en machtige visuele- en geluidseffecten. Gaat dat zien! Gaat dat zien!!

Vanaf kabinet Balkenende I werden allerlei bestaand programma’s om de CO2-uitstoot te verminderen afgebouwd, met het argument dat er nieuw beleid zou komen. Maar sinds 2002 is dat nieuwe beleid en gedrag van de overheid totaal bizar geweest. De ‘ambities’ klonken vaak indrukwekkend. Maar het zwalkende beleid en het contraproductieve gedrag van de overheid resulteerden in vertraging van de energietransitie en alsmaar stijgende kosten van energiebesparende maatregelen. Nederland spande zich zelfs in om de energietransitie in andere landen ook te remmen! De gevolgen worden steeds duidelijker zichtbaar: klimaatrampen, energiecrises, energiearmoede, bescherming van de fossiele sector, overheden die buigen voor de belangen van grootkapitaal, en meer. De Amazones stellen precies de juiste vraag als Nederland te maken krijgt met een klimaatramp: “Wie de f*ck heeft dit gedaan?”

Tussen nu en 2030 zal het energielabelsysteem voor woningen en gebouwen wéér ingrijpend gewijzigd worden. De bepalingsmethode moet (eindelijk!!!) meer gaan aansluiten op de werkelijkheid, en het energielabel wordt gewijzigd. Het hoogste label zal een ‘A’ classificatie zijn, dat bij een ‘zero emission building’ zal horen. De huidige label-indicatoren A+ tot en met A++++ komen te vervallen.

De nieuwe plannen zijn vooral een reactie van Nederland op de alsmaar strengere eisen en voorschriften in de Europese Energy Performance of Buildings Directive (EPBD). Maar tevens spelen er andere zaken, zoals de weigering (sinds 4-1-2003) van Nederland om de EPBD richtlijn correct na te leven. EZ, VROM en vanaf 2002 BZK gaven de macht over energielabels aan partijen die die geen belang hadden bij eerlijke, betrouwbare, effectieve energielabels. De Nederlandse overheid focuste op bescherming van de fossiele sector en maximalisatie van de gasbaten, in plaats van de belangen van burgers en het milieu. Het energiebesparingstempo werd geremd. En de gestimuleerde energiebesparende maatregelen waren vaak verre van optimaal. De regels zorgden ervoor dat deskundige, onafhankelijke adviseurs in een ‘dwangbuis van regeltjes’ terecht kwamen. Daardoor stagneerde de energietransitie.

De nieuwe plannen van de regering lopen duidelijk zo’n 20 jaar achter op wat we begin van deze eeuw al wisten, voorstelden en duidelijk probeerden te maken. Maar de Nederlandse regering en overheid wilden geen goed of effectief energielabel voor gebouwen. Energiebesparing was geen prioriteit. Al die jaren zijn verkwist met oneerlijk, verwarrend, zwalkend onzinbeleid. Dat zorgde voor geldverspilling, energieverkwisting, milieuschade, gezondheidsschade, stress en andere schade. Het gedrag van de overheid maakte de EnergyClaim noodzakelijk.

Het Hoger Beroep inzake Stichting EnergyClaim e.a. vs KIWA vindt (pas) plaats op 11 januari 2027 om 09.30 uur. De zaak draait om schade die door KIWA gecertificeerde bedrijven hebben opgelopen omdat KIWA certificering verstrekte voor een systeem van energielabels dat wettelijk en inhoudelijk niet klopte.

Het systeem van Accreditatie en Certificatie was wettelijk een vereiste voor het maken en afgeven van rechtsgeldige energielabels. KIWA had lange tijd de indruk gewekt dat zij geaccrediteerd was door de Raad voor Accreditatie inzake energieprestatie adviezen en energielabels, terwijl dat niet het geval was. De overheid (VROM, EZ) communiceerden ook dat het wel goed zat. Maar uit onderzoek bleek dat de Raad voor Accreditatie jarenlang de regels voor energielabels “niet accreditatiewaardig” vond. De RvA communiceerde dat echter niet naar de markt. Daarom ‘dwaalden’ veel bedrijven die zich volgens de ‘niet accreditatiewaardige’ regels door Kiwa lieten certificeren. Zij betaalden een hoge prijs en gingen dure verplichtingen aan om er vervolgens achter te komen dat het energielabelsysteem allerlei tekortkomingen vertoonde en niet voldeed aan de Europese voorschriften. In de media werd ‘gehakt’ gemaakt van het energielabelsysteem en de overheid weigerde om handhavend op te treden. Daardoor werden de ‘gecertificeerde’ bedrijven geconfronteerd met een een veel lagere marktvraag dan door de overheid was voorgespiegeld. Er werden grote verliezen geleden en er ontstonden allerlei problemen.

KIWA certificeerde bedrijven die EPA’s en (vanaf eind 2007) energielabels maakten van 2002 tot 2013 zonder voor de betreffende ‘scopes’ geaccrediteerd te zijn. Pas in 2013 werd KIWA geaccrediteerd door de RvA. EnergyClaim bestudeerde e.e.a. en vond veel eigenaardigheden en tekortkomingen in het systeem waaronder de accreditatie tot stand is gekomen. Daarom heeft EnergyClaim ernstige twijfels over de validiteit en rechtsgeldigheid van energielabels die tot stand zijn gekomen.

Aangezien de overheid (EZ, VROM en vanaf 2010 BZK) verantwoordelijk was voor de problemen en het zwalkende, ineffectieve beleid rond energiebesparing hebben EnergyClaim e.a. de overheid jarenlang verzocht om de schade te vergoeden aan de gedupeerde bedrijven waarvoor de Stichting EnergyClaim optreedt. Er is onafhankelijke bevestiging gevonden van veel argumenten van EnergyClaim (en haar voorlopers). De Nationale ombudsman, de Raad van State, de Algemene Rekenkamer, de Europese Commissie, en vele anderen hadden veel kritiek, en aanbevelingen voor verbeteringen, die de overheid grotendeels negeerde. Toch wijst de overheid iedere aansprakelijkheid voor de schade al meer dan 20 jaar af. Daarom spreken EnergyClaim e.a. ook KIWA aan voor haar rol in het ontstaan van de schade en problemen. Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met de Stichting EnergyClaim.

De consumentenbond waarschuwt heden 16-7-2025 voor de website www.energieclaim.info. “Dit bedrijf doet zich voor als een claimorganisatie, maar verzamelt gegevens van consumenten. De gegevens verkoopt het aan commerciele partijen. Energieclaim maakt daarbij misbruik van échte energieclaims” aldus de Consumentenbond op haar website. 

De Stichting EnergyClaim (www.EnergyClaim.nl) heeft geen enkele relatie met de website www.energieclaim.info of de partij(en) daarachter.

EnergyClaim is begonnen als comité in 2007 en werd in 2011 een stichting. De Stichting EnergyClaim verzet zich tegen wanbeleid en wangedrag van de overheid op het gebied van energiebesparing in woningen en gebouwen. De overheid voert sinds 2002 een geldverslindend, energieverkwistend, ineffectief en onzuiver beleid. De gevolgen zijn vooral negatief voor veel bedrijven die zich specialiseren in energiebesparing. Als gevolg van het oneerlijke, zwalkende, contraproductieve beleid wordt de energietransitie alsmaar vertraagt. Daardoor wordt er in Nederland onnodig veel energie verspild, geld verkwist, en CO2 uitgestoten. De volksgezondheid, de welvaart, het welzijn, de natuur, en ons klimaat worden daardoor geraakt.

Sinds de aandacht over overfacturering door grote energiebedrijven op BNNVARA’s programma Kassa op 5 april zoeken veel mensen naar een claimorganisatie waar zij zich op kunnen geven voor een collectieve actie om compensatie. In uitzending met Amber Kortzorg kwam jurist Roelof de Nekker aan het woord over de aansprakelijkheid van de energiebedrijven, en werd o.a. verwezen naar www.claimer.nl voor aanmelding. Bij Claimer noemen ze het onderwerp “Energieclaim”.

Deze website, www.EnergyClaim.nl is vooral gericht op bedrijven, die sinds 2002 tegengewerkt en benadeeld werden door de overheid. De regering en overheid besloten toen om allerlei stimulering van energiebesparende maatregelen, verduurzaming en duurzame energie af te bouwen. En een belangrijke Europese richtlijn, de EPBD, werd in Nederland niet correct geïmplementeerd. Dus stagneerde de energietransitie. Daardoor werden de bedrijven die zich daarin gespecialiseerd hadden buitenproportioneel hard getroffen en financieel gedupeerd. Die bedrijven waren eerder nota bene juist aangemoedigd om aan de energietransitie te werken door de overheid en ook Europees beleid. EnergyClaim wil compensatie voor de aangesloten gedupeerde bedrijven. Al in 2005 werd het duidelijk dat de weerstand van de regering tegen de energietransitie zou leiden tot wat we nu de energiecrisis noemen, en zelfs energiearmoede. Voor informatie kunt u de Stichting EnergyClaim bereiken via

i n f o @ E n e r g y C l a i m . n l   (zonder spaties)   of   0 6 – 4 8 0 7 3 1 8 1

De definitieve Memorie van Grieven Van EnergyClaim e.a. is op maandag 10-2-2025 ingediend bij het Gerechtshof Den Haag. UPDATE: Namens KIWA is gereageerd op 8 april 2025.

Op 4 januari 2003 werd de Energy Performance Directive (EPBD 2002/91 van kracht. Die richtlijn werd gevolgd door aangescherpte, gedetailleerdere versies. De Nederlandse regering weigerde de EPBD correct te implementeren en werd al tenminste 5 keer in gebreke gesteld door de Europese Commissie. De meest recente ingebrekestelling heeft kenmerk 2021/2272 en betreft de niet-correcte naleving van de EPBD-richtlijn (versie 2018/844). Die meest recente ingebrekestelling is geseponeerd op 25 juli 2024. De vraag is: Waarom zijn alle 5 ingebrekestellingen uiteindelijk geseponeerd? Het is namelijk evident dat Nederland nooit correct of tijdig heeft voldaan aan de bepalingen, letter en geest van de EPBD-richtlijn(en). Waarom accepteerde de Europese Commissie het anti-Europese en klimaatonvriendelijke gedrag van Nederland?

In de rechtszaak van Stichting EnergyClaim e.a. tegen KIWA zal hoger beroep doorgezet worden. De stichting treedt op namens een groep bedrijven die vinden dat zij benadeeld zijn door KIWA. KIWA verkocht certificering conform de BRL 9500 (en eerder de BRL 9502 zonder daarvoor correct gekwalificeerd te zijn. Voor de certificering door KIWA moesten bedrijven veel geld betalen, aan allerlei verplichtingen voldoen, en hoge (administratieve en organisatorische) kosten maken. Na diepgaand onderzoek bleek dat KIWA niet voldeed aan Nederlandse wet- en regelgeving. Bovendien voldoen de Nederlandse wet- en regelgeving niet aan de letter en geest van de (hogere) Europese wetgeving. De Stichting EnergyClaim e.a. houden vast aan hun standpunt dat energielabels voor woningen niet rechtsgeldig zijn, en bovendien onbetrouwbaar. Ook de aanbevelingen/adviezen die met energielabels worden afgegeven zijn niet betrouwbaar, omdat noodzakelijke onafhankelijke advisering ontbreekt. In eerste aanleg oordeelde de rechtbank Den Haag in het voordeel van KIWA, wat resulteerde in verontwaardiging en onbegrip bij eisers/gedupeerden en dus Hoger Beroep.

Opmerkelijk was dat 2 van de 3 rechters eerder ook hadden geoordeeld in de zaak van EnergyClaim e.a. vs de Staat der Nederlanden, waarbij de rechtbank, het gerechtshof en uiteindelijk de Hoge Raad geen enkele onbehoorlijkheid of onrechtmatigheid zagen in het schadeveroorzakende gedrag van de Staat (regering en overheid). De staat benadeelde vooral gecertificeerde, onafhankelijke EPA-bedrijven. De staat weigerde de  de Europese EPBD-richtlijn correct en tijdig na te leven. EnergyClaim voelt zich gesteund in haar mening door rapporten van de Nationale ombudsman, de Raad van State, de Algemene Rekenkamer, allerlei kritische studies en publicaties, en maar liefst 5 ingebrekestellingsprocedures tegen Nederland door de Europese Commissie inzake de niet-naleving van de EPBD-richtlijn. Voor informatie kunt u contact opnemen.

Op www.TheGuardian.com staat sinds 12-8-2024 een artikel van Anna Tims over grote financiële problemen voor ca. 300.000 huiseigenaren die hun woning hebben laten isoleren met gespoten PUR-schuim. Als gevolg van problemen en schade die veroorzaakt worden door het PUR-schuim zijn woningen vaak moeilijk verkoopbaar. Financiers doen zeer moeilijk over het verstrekken van een lening/hypotheek. Lees meer in het Engels op: www.theguardian.com/money/article/2024/aug/12/they-encouraged-us-to-insulate-our-home-now-its-unmortgageable

De VVD is de afgelopen decennia vrijwel permanent mede verantwoordelijk voor veel beleidskeuzes die ten koste gaan van het klimaat en dus de bevolking. De gevolgen zijn bekend. Ook de EnergyClaim is een reactie op wanbeleid door o.a. VVD-bewindspersonen die energiebesparing op allerlei manieren wisten te verhinderen en energiebesparingsbedrijven daarbij enorm benadeelden. Zou de VVD nu wel willen bijdragen aan een nuttig klimaatbeleid?