EnergyClaim

Op 24 januari 2020 heeft minister Blok de Tweede Kamer per brief geïnformeerd dat BZK de gewijzigde EPBD in het eerste kwartaal van 2020 geïmplementeerd moet hebben om overschrijding van de implementatietermijn te voorkomen. (Apart is al bekend gemaakt dat de implementatie in Nederland alwéér uitgesteld is). Verder schrijft de  minister dat “De Europese Commissie heeft in het vierde kwartaal van 2019 geen zaken wegens te late implementatie geseponeerd.” De minister informeert de Tweede Kamer niet dat de Europese Commissie de ingebrekestelling inzake de EPBD op 10-10-2019 heeft geseponeerd. De EPBD is door minister Blok, zijn voorgangers van VROM sinds 2002 en zijn opvolgers van BZK nooit correct geïmplementeerd, volgens EnergyClaim. Het Nederlandse energielabelsysteem en de regelgeving inzake energiebesparing in gebouwen hebben nooit voldaan aan de EPBD. Wij vermoeden daarom dat de seponering een politiek besluit is, dat mogelijk te maken heeft met de aanstelling van Frans Timmermans als klimaat-commissaris van de Europese Commissie. Nederland weigert al sinds 2003 om de EPBD-richtlijn correct na te leven. Daardoor stagneerde energiebesparing en de energietransitie in de gebouwde omgeving. EnergyClaim-participanten raakten hierdoor gedupeerd. Zij worden al sinds 2003 belazerd en benadeeld door de regering en overheid (VROM, EZ, BZK). De Raad voor Accreditatie en certificerende instellingen waaronder Kiwa werk(t)en mee aan de benadeling van bedrijven en burgers. Ook ten koste van het klimaat, de welvaart, en de toekomst. kamerbrief-inzake-stand-van-zaken-implementatie-richtlijnen-in-het-4de-kwartaal-2019

Conform onze verwachting is er opnieuw vertraging in de introductie van een energielabel voor gebouwen dat (wat meer) zal voldoen aan de EPBD-richtlijn van de Europese Unie. In een ‘kamerbrief’ van 9 januari 2020 kondigt minister Knops aan dat het nieuw(st)e energielabel pas op 1-1-2021 verplicht zal zijn. In dat nieuwe label wordt (eindelijk!) de energiebehoefte van een woning of gebouw uitgedrukt als de benodigde energie per vierkante meter per jaar: kWu/m2/jr. Deze indicator is gangbaar in de rest van de Europese Unie. Sinds het begin van deze eeuw pleitten AvEPA en anderen al voor deze indicator, maar de overheid koos voor systemen die niet logisch waren en niet voldeden aan de letter en geest van de Europese wet. Mede daardoor flopten de Nederlandse energielabels alsmaar en werden EnergyClaim-participanten benadeeld. En het tempo van energiebesparing in gebouwen was tijdens de kabinetten Balkenende en Rutte beangstigend laag. Nederland blijft onnodig veel gas verbranden en burgers betalen zich te pletter voor dat gas. Het uitstel van de energietransitie zorgt voor onnodige opwarming van de aarde en grote schade aan de welvaart van de meeste burgers.

https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/brieven_regering/detail?id=2019Z24579&did=2019D50703 Als u het stuk goed leest dan ziet u dat de geraffineerde tekst het allerbelangrijkste verdoezelt: De Nederlandse regering heeft meer dan 15 jaar een puinhoop gemaakt van het energielabel en de energietransitie. De situatie is onhoudbaar. Daarom moet de regelgeving nu voor de zoveelste keer aangepast worden.

De staat weigert de schade te vergoeden die werd veroorzaakt toen de regering een einde maakte aan aangekondigd beleid voor energiebesparing in gebouwen. Vanaf 2002 begon de regering het aangekondigde beleid om 4 miljoen woningen energiezuinig te maken te saboteren. Het gedrag van de regering werd zwalkend, afwachtend en zelfs contraproductief. Energiebesparing stagneerde, waardoor gespecialiseerde bedrijven gedupeerd werden. Die bedrijven waren door de overheid juist aangemoedigd om zich te specialiseren en certificeren om de energiebesparing te helpen realiseren. Privaat-gefinancierde energiebesparingsbedrijven (vertegenwoordigd door de Stichting EnergyClaim) werden buitenproportioneel zwaar gedupeerd. Het gerechtvaardigde vertrouwen van onze achterban werd geschonden. Vervolgens weigerde de regering vanaf 2003 om de Europese richtlijn ‘EnergiePrestaties van Gebouwen (EPBD)’ correct te implementeren. Daardoor werd de achterban van EnergyClaim opnieuw zwaar benadeeld. De Nationale ombudsman bekritiseerde het gedrag van de regering, maar minister Donner negeerde de adviezen van de ombudsman. Op enkele bedrijven na weigerde de regering (ministeries van VROM en BZK) om nadeelcompensatie te betalen voor de schadelijke consequenties van haar gedrag. Nederlandse rechters wezen ons verzoek om schadevergoeding en naleving van de Europese wet af. De Europese Commissie is volgens EnergyClaim mede-verantwoordelijk voor de schade, omdat ‘Brussel’ verzuimde om Nederland aan de EU-regels te houden en de EPBD-richtlijn dus niet correct uitgevoerd werd. De Europese Commissie stelde Nederland wel 4 keer in gebreke, maar verzuimde steeds om correcte implementatie van de EPBD af te dwingen. Daardoor bleef het energiebesparingstempo laag en leed de achterban van EnergyClaim veel schade. Mede door die lakse houding van de regering is het tempo van energiebesparing (en de energietransitie) in Nederland achtergebleven bij de rest van Europa. De Stichting EnergyClaim zal de Europese Commissie vragen om de schade te vergoeden.

De NOS bracht vanochtend het nieuws dat energiebedrijf Eneco verkocht zal worden aan het Japanse conglomeraat Mitsubishi Corporation voor 4.1 miljard euro. Eneco is eigendom van 44 gemeenten. Die gemeenten krijgen allemaal een deel van de opbrengst, maar zij verliezen de jaarlijkse uitkeringen. De waarde van Eneco is gebaseerd op haar bezittingen, (monopolie)rechten, winstgevendheid van de afgelopen jaren en de verwachte winsten in de toekomst. De winst komt hoofdzakelijk van klanten (burgers, bedrijven, overheden) die energie en diensten afnemen. De vraag is nu of de opbrengsten door gemeenten ’verjubeld’ gaan worden,  of dat zij terug vloeien naar de burgers en bedrijven die Eneco zo waardevol gemaakt hebben. Het zou mooi zijn als de opbrengst gebruikt wordt om energiebesparing te stimuleren.

Van de Europese Commissie hebben wij bericht ontvangen dat zij op 10 oktober 2019 de procedure (2016/2089) tegen Nederland heeft gestaakt. De Europese Commissie stelt dat het Nederlandse energielabel nu voldoet aan de EPBD…. Uiteraard betwisten wij de redenering én het besluit. Sinds begin 2006 heeft de Europese Commissie lidstaat Nederland 4 keer in gebreke gesteld vanwege het niet voldoen aan de EPBD. De ‘Energy Performance of Buildings Directive’ is de belangrijkste richtlijn (EU-regelgeving) m.b.t. de zuinigheid van woningen en gebouwen. Nederland heeft, sinds het van kracht worden van de originele EPBD 2002/91 op 4 januari 2003, geweigerd om de richtlijn correct na te leven. EnergyClaim had de rechtbank o.a. gevraagd om Nederland te bevelen om de richtlijn (EU-wetgeving) na te leven, maar de Nederlandse rechters weigerden dat te doen.

Kiwa en diverse andere certificerende instellingen mochten van de overheid zónder de voorgeschreven accreditatie van 2007 tot 2013 bedrijven certificeren conform de richtlijn BRL 9500. De BRL 9500 richtlijn was volgens de Raad voor Accreditatie tot 2012 niet-accreditatiewaardig. (Blijkbaar) op verzoek van de overheid werkte de RvA mee aan de misleiding van bedrijven (en burgers), door te faciliteren dat de certificerende instellingen jarenlang zonder de voorgeschreven accreditatie bedrijven certificeerden. Het gedrag van de regering, de RvA, de installatiesector (in feite de eigenaar van de BRL 9500) en enkele andere partijen heeft er mede toe geleid dat het Nederlandse energielabel niet geloofwaardig werd en nooit heeft voldaan aan de Europese EPBD-richtlijn. Momenteel wordt het energielabelsysteem wéér herzien, in opdracht van BZK. EnergyClaim voert met- en namens een groep adviesbedrijven een rechtszaak tegen certficerende instelling Kiwa, o.a. omdat Kiwa (o.a) jarenlang zonder de noodzakelijke accreditatie certificeringsdiensten verkocht aan de bedrijven. Volgens de – door de overheid bepaalde en aangewezen – regels waren (of zijn) zijn daardoor energielabels niet rechtsgeldig.

Zie: https://radar.avrotros.nl/uitzendingen/gemist/item/klachten-over-warmtepompen-blijven-vaak-onopgelost/   Hoogleraren Richard Neerhof, Ben Ale en Jan Rotmans geven hun visie op de situatie.

De Europese Richtlijn Energieprestaties van Gebouwen (EPBD) werd van kracht op 4 januari 2003. Sinds die datum had Nederland niets mogen doen dat de implementatie van de richtlijn zou hinderen. Toch deden de Nederlandse regering en overheid zo’n beetje alles wat zij konden om de EPBD te frustreren. Tot op heden is de EPBD niet correct geïmplementeerd in Nederland. Wat zou er gebeurd zijn als de letter en geest van de EPBD wèl waren nageleefd? 1: Geen noodzaak voor een rechtszaak door gedupeerde ondernemers (de EnergyClaim); 2: Minstens 5-10 megaton minder CO2-emissie door woningen en gebouwen, per jaar!; 3: Geen of nauwelijks recessie in de bouw- en installatiesectoren; 4. Geen of nauwelijks massale ontslagen in de bouw- en installatiesector; 5. Veel minder doden en zieken door CO en CO2 vergiftiging in woningen; 6. Veel minder leed en ziekteverzuim door ongezond binnenklimaat in woningen; 7. Lagere energierekeningen (dan nu) voor huurders en eigenaren; 8. Hogere welvaart; 9. Veel schonere en gezondere buitenlucht en milieu; 10. Minder klimaatverandering; 11 – …: Denkt u hier zelf maar eens over na.

Het stoutste jongetje van in de Europese klimaat klas is Nederland. Nederland was ooit een leider op het gebied van energiebesparing en verduurzaming. Maar sinds 2003 stuurden de kabinetten Balkenende & Rutte ons naar de achterhoede. Meer dan 15 jaar lang traineert de regering de energietransitie. Want met enorme “ambities” maar nutteloos, contraproductief beleid kom je er natuurlijk niet. Vandaar de EnergyClaim. Wij hopen dat Frans Timmermans het contraproductieve gedrag van Nederland niet (langer) zal accepteren en dat de Europese Commissie eindelijk haar eigen regels gaat naleven en handhaven. De Commissie en de regeringen van lidstaten dienen zich toch aan de wet te houden?!