In de rechtszaak van Stichting EnergyClaim e.a. tegen KIWA zal hoger beroep doorgezet worden. De stichting treedt op namens een groep bedrijven die vinden dat zij benadeeld zijn door KIWA. KIWA verkocht certificering conform de BRL 9500 (en eerder de BRL 9502 zonder daarvoor correct gekwalificeerd te zijn. Voor de certificering door KIWA moesten bedrijven veel geld betalen, aan allerlei verplichtingen voldoen, en hoge (administratieve en organisatorische) kosten maken. Na diepgaand onderzoek bleek dat KIWA niet voldeed aan Nederlandse wet- en regelgeving. Bovendien voldoen de Nederlandse wet- en regelgeving niet aan de letter en geest van de (hogere) Europese wetgeving. De Stichting EnergyClaim e.a. houden vast aan hun standpunt dat energielabels voor woningen niet rechtsgeldig zijn, en bovendien onbetrouwbaar. Ook de aanbevelingen/adviezen die met energielabels worden afgegeven zijn niet betrouwbaar, omdat noodzakelijke onafhankelijke advisering ontbreekt. In eerste aanleg oordeelde de rechtbank Den Haag in het voordeel van KIWA, wat resulteerde in verontwaardiging en onbegrip bij eisers/gedupeerden en dus Hoger Beroep.
Opmerkelijk was dat 2 van de 3 rechters eerder ook hadden geoordeeld in de zaak van EnergyClaim e.a. vs de Staat der Nederlanden, waarbij de rechtbank, het gerechtshof en uiteindelijk de Hoge Raad geen enkele onbehoorlijkheid of onrechtmatigheid zagen in het schadeveroorzakende gedrag van de Staat (regering en overheid). De staat benadeelde vooral gecertificeerde, onafhankelijke EPA-bedrijven. De staat weigerde de de Europese EPBD-richtlijn correct en tijdig na te leven. EnergyClaim voelt zich gesteund in haar mening door rapporten van de Nationale ombudsman, de Raad van State, de Algemene Rekenkamer, allerlei kritische studies en publicaties, en maar liefst 5 ingebrekestellingsprocedures tegen Nederland door de Europese Commissie inzake de niet-naleving van de EPBD-richtlijn. Voor informatie kunt u contact opnemen.